Miło nam poinformować, że oto pierwszy z projektów zrealizowanych przez naszych studentów w ramach przedmiotu Języki Opisu Sprzętu został właśnie — zgodnie z umową — opublikowany na łamach czasopisma "Elektronika Praktyczna". Autorem jest Pan Piotr Rzeszut, a tematem — "Oscyloskop cyfrowy z wyjściem VGA".
Wszystkie wpisy, których autorem jest PJR
openAir v2
Zakończyliśmy prace nad wersją 2 odbiornika sygnałów dla radaru wtórnego dozorowania (transponderów lotniczych). Projekt zawiera dwa (dla zniwelowania efektu cienia masztu anteny) kanały odbiornika 1090 MHz (lub 1030 MHz), oparte na detektorze logarytmicznym. Każdy z kanałów wyposażony jest w regulowany tłumik RF 0/10/20/30dB dla zwiększenia zakresu dynamiki, oraz wyjście VideoOut z konektorem U.FL, pozwalające na oszacowanie (przy pomocy oscyloskopu) prawidłowości montażu anten.
Projekt wykorzystuje szybki (100 MSps), dwukanałowy przetwornik A/C z równoległym, multipleksowanym wyjściem, o dynamice do 14 bitów. Na pokładzie znajduje się również moduł precyzyjnego odbiornika czasu GPS oraz moduł transmisji danych GSM/LTE. Dodatkowy, 8‑kanałowy przetwornik A/C do kontroli temperatury, napięć i prądów zasilania wraz ze sprzętowym watchdogiem tworzą podsystem utrzymania (housekeeping). Układ wyposażono w trzy konektory do podłączenia dodatkowych modułów: sensorów, kluczowanego nadajnika RF, precyzyjnego źródła sygnału zegarowego itp. Płytka odbiornika przyłączana jest bezpośrednio do platformy z układem FPGA/ARM Xilinx Zynq 7010/20.
Atomowa bomba Hitlera
Czy Hitler pod koniec II wojny światowej dysponował bombą atomową? Jeżeli tak, dlaczego nie użył jej dla odwrócenia losów wojny? Co miała wspólnego z badaniami jądrowymi Poczta Rzeszy i jaka była faktyczna rola ministra uzbrojenia Alberta Speera w niemieckim projekcie atomowym? Próbując odpowiedzieć na te pytania Rainer Karlsch odsłania w swej książce kulisy badań jądrowych w Niemczech, próby skonstruowania bomby atomowej oraz opisuje prace nad różnymi rodzajami Wunderwaffe (V1, V2, rakieta międzykontynentalna i inne). Autor dotarł do licznych, po części nieznanych do tej pory materiałów źródłowych w archiwach niemieckich, brytyjskich, amerykańskich i rosyjskich oraz do świadków wydarzeń z lat wojny (m.in. naocznych świadków testów atomowych przeprowadzonych w Niemczech pod koniec wojny), a także dokonał wizji lokalnej miejsc, w których prawdopodobnie przeprowadzano próby jądrowe, i poddał analizie zebrane tam próbki gruntu. Na tej podstawie weryfikuje dotychczasowe poglądy historyków nauki na temat stanu prac nad bronią masowego rażenia pod koniec wojny w Trzeciej Rzeszy.
W książce podano wiele nieznanych szerzej — choć popartych historycznymi źródłami — faktów na temat prac nad bombą atomową w nazistowskich Niemczech.
Pierwsza część opisuje sposób organizacji — czy raczej dezorganizacji — niemieckich badań nad materiałami rozszczepialnymi i ich zastosowaniem. Nie istniał w Niemczech podobny do amerykańskiego duży projekt badawczy. Zamiast tego funkcjonowały zespoły rozproszone po całej Rzeszy, co utrudniało wymianę naukową, ale z drugiej strony pomagało utrzymać całość badań w tajemnicy.
Część druga to opis pierwszych prób reaktorowych, zrazu nieudanych, potem coraz śmielszych i przynoszących coraz lepsze wyniki, a między nimi także rozmaitych wypadków. W trzeciej i czwartej części autor zajmuje się podejmowanymi próbami praktycznego zastosowania reakcji jądrowych do budowy broni, metodami jej przenoszenia (rakiety dalekiego zasięgu), a nawet testami z udziałem jeńców wojennych.
Piąta, ostatnia część dotyczy powojennych losów niemieckich naukowców biorących udział w tych badaniach, ich karier, powodów milczenia i tajnych misji zwycięzców.
Tytuł: Atomowa bomba Hitlera
Autor: Rainer Karlsch